مجازی سازی به معنی تقسیم بندی یک سرور به سرور های مجزا و مستقل از هم می باشد که هر کدام می تواند ظرفی برای سیستم عامل دلخواه شما باشد. محدوده ی سرور های شما مشخص می شود و هر سروری نمی تواند بیش از آنچه شما به آن منبع اختصاص داده اید تجاوز کند. مثلا ماشینی که تعریف می کنید می تواند یک پنتیوم 3 باشد با 128 مگابایت رم. سروری دیگر دقیقا یک سرور قوی با تمام ریسورس سرور شما باشد.
ابزار های مختلفی در این زمینه تولید شده اند و هر روز یک برنامه ی جدیدی هم به این لیست اضافه می شود که من آن ها را در مقاله ای با عنوان ابزار های مختلف برای پیاده سازی مفهوم مجازی سازی شرح خواهم داد. همه ی این ابزار ها تقریبا امکانات اصلی شان یکی است و تنها چیزی که متفاوت است استفاده از سکوهای متفاوت است شما هم برای انتخاب میتوانید آنچه که دلخواه شماست برگزینید. به این معنی که Platform شما هر چه که باشد بازخورد های خود را دارد. مثلا اگر سکوی شما لینوکسی باشد باید متخصص ویژه اش را نیز داشته باشید. و یا اگر مایکروسافتی باشد برنامه های جانبی بیشتری را در طول زمان میتوانید دانلود کنید و استفاده کنید. که این دومی را در لینوکس هم دارید. پس بلادرنگ لینوکسی را برگزینید که با عنوان آدرسی هم کا ما داریم تعارضی حاصل نشود.
